Adam koltuğunda komşuların bilmediği, bilmeyi de istemediği ve hiç merak etmediği bir yabancı dünyaya doğru gitmeye hazırlanan bir yolcuya benziyordu. Daha doğrusu o gözle bakıyorlardı adama. Ve hiçbir özdeşlik duymadan, nezaket gardrobundan çıkardıkları iğreti üzüntü maskeleri takıyorlardı yüzlerine.
Sayfa :101
Yayınevi. İnkılap Kitabevi
Yıl. 1998
