Dün sen düştün aklıma.
Yanımdayken hızlı hızlı atan kalbin...
Laf aramızda korkardım kalbinin hızından.
Hem kalbinin hızından hem de çekingen ve titreyen dudaklarından.
Bugün yabancı dudaklar tenimde geziniyordu.
Küstah ve cesur dudaklar...
Ha bir de avucumun altında da varlığı belli olmayan bir kalp...
Gözlerimde yaşlar boşandı.
Ve sesimi yükselterek "Sen yaşamıyor musun? Neden kalbin bu denli sessiz dedim."
Bana boş gözler ile baktı.
Tabi ben yine yıkıldım.
Ekledim "Dudaklarında da bir sıcaklık yok."
Pişkin pişkin sırıttı.
Bir şey demeye gerek yoktu artık.
Gözlerimde yaşlar sokağa attım kendimi.
Geceye karıştım sessizce.
Sımsıkı sarılışını hatırlattı bu karanlık örtü.
Derken, sen düştün aklıma...
Yanımdayken heyecandan kalbi yerinden çıkan, öpmeye kıyamayan SEN...
Özledim.
Nefesini, kokunu, titreyen dudaklarını, kalbinin atışını...
Havin Ece
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.