Halil Cibran İlk kez okudum.
Kitapta vaftiz, kutsamak, İsa gibi kelimeler görünce şaşırdım neler diyor bu adam dedim. İsminin Halil olmasına aldandım. Şahsen kendisini Türk zannediyordum. Ancak Lübnan asıllı Amerikalı felsefe yazarıymış. Cahilliğime doyamıyorum.
Kitap küçük hikayelerden oluşuyor ancak bildiğimiz hikayeler değil bunlar.
İnsanın düşünce kapılarını sonuna kadar aralayıp, içerideki güneşin ruhumuza yansımasını sağlıyor. İncecik bir kitap ancak düşüne düşüne anlayarak okumak gerektiğinden 300 sayfalık kitaba eşdeğer.
Belki ben anlatamam diye düşündüğümden böyle bir alıntı ekliyorum.
Üç karınca, güneş altında yayılmış uyuyan bir adamın burnunda karşılaştılar. Her biri kabilesinin geleneklerine göre birbirleriyle selamlaştıktan sonra, biraz çene çalmak için orada durdular.
Birinci karınca söze başladı:
''Bu tepeler, bu vadiler bugüne kadar gördüğüm en boş yerler; bütün gün tek bir tohum aradım, ama boşuna.''
İkinci karınca şöyle dedi:
“Ben de, her köşeyi, her aralığı yokladımsa da, bir şey bulamadım. Sanıyorum, halkımın ‘hiçbir şeyin bitmediği kımıldayan kumlar’ dediği şey budur!”
Bunun üzerine, üçüncü karınca başını kaldırdı ve şöyle dedi:
“Dostlarım, biz şimdilik Ulu karıncanın burnunda duruyoruz. Güçlü ve sonsuz bir karınca, gövdesi tümünü göremeyeceğimiz kadar büyük, gölgesi bizim sınır çekemeyeceğimiz kadar geniş, sesi bizim duyamayacağımız kadar kuvvetli; her yerde var olan yüce güçtür o.” (Ulu karınca sanırım karıncaların tanrısı oluyor.)
O anda, adam kımıldadı ve uykusunda elini kaldırıp burnunu kaşıdı. Üç karınca da ezildi.
Eğer sizde Halil Cibran'la benim gibi tanışmamış iseniz tanıştırayım yadi.sk/i/d-W3_JAs3QeHn9
MeczupHalil Cibran · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202117,8bin okunma
Halil Cibran'ın Ermiş kitabını da tavsiye ederim. Siz bir de aforizmalarını okuyun. Sizi kitabın içinde yaşatacak ve siz de kendi benliğinizi unutacaksınız :)