Bu kitabı okuduktan sonra anladım ki ben ilkokuldayken zorbalığa maruz kalmışım. Elise karakterimiz okulda dışlanmış, ezik yaftası yemiş bir kız ve kendisini yalnız hissettikçe müziklere sarılmış. E bir yerde müzikler de terapi görevi görüyor ama her şeyin kulaklıkların arkasına saklanarak da hallolmuyor. İnsan yalnızlığı ne kadar severse sevsin yalnız kalmaya bir zamandan sonra dayanamaz ya işte ana kızımız da nihayet arkadaş bulma çabasına girmişken bir hata ediyor, tabi bu hatası kurtarıyor bence onu yalnızlıktan. Okumanızı deliler gibi tavsiye etmiyorum ama böyle moraliniz bozukken, modunuzu yükseltecek kitaplardan birisi.