İlk olarak, belirtmesem kendimi kötü hissedeceğim bir şeyi söyleyip incelemeye geçmek istiyorum. Burada var olan ve sanırım artık hep o şekilde basılan kitap kapağı ancak bu kadar kötü olabilirdi. Benim elimdeki bu kapak değil, zaten kitabın kapağı bu olsa tercih etmezdim kitabı. Çünkü bu kapak yeni hamile kalmış ya da hamile kalmak isteyen kadınlara yönelik; hamilelik hakkında, anne-çocuk hakkında bir şeyler anlatan bir kitap kapağı gibi. Esasen kitap kapaklarını çok önemsemem ama bu kapak gerçek anlamda yanlış bir izlenim uyandırıyor. Ve nihayet incelemeye geçeyim, bunca dert yanmadan sonra. Herkesin, zaman zaman annelik kavramı hakkında düşünenlerin özellikle okumaları gereken kitap. Beklemediği bir zamanda hamile olduğunu öğrenen bir kadının, bunu öğrenmesi -bunun hakkında da uzunca yazılabilir- ilk anlarda hissettikleri, zamanla bu durumun kendi üzerindeki etkisi ve devamını okuyoruz kitapta. Daha uzun bir cümle tam anlamıyla kitabı anlatmak olacağı için devam etmedim, kitap kesinlikle sadece kadınlara yönelik değil onun özellikle altının çizilmesi gerektiğini düşünüyorum. Empati hepimize lazım ve bu konuda kadın ya da erkek olmak bir fark yaratmıyor. Kitapla ilgili şöyle bir yanılgı da olabilir, kitap hakkında hiçbir şey bilmeden okuyacak olanlar olur diye belirtmek istiyorum ki sayfa sayısıyla kitabı okurken kenara not almak ya da yapıyorsanız altını çizmek isteyeceğiniz kısımlar birbiriyle ters orantılı. Bu kitabı tamamen tesadüf eseri takas etmiş ve bir otobüs yolculuğu sırasında okumuş biri olarak, durup durup çok düşündüm ve beni öylesi yerlere götürdü ki bu yolculuk gerçekten anlamlı bir hale geldi. Yolculuğun her iki anlamıyla. Akla getirdiği sorular, verdiği ya da veremediği cevaplarla ama en çok düşündürmesiyle anlamlıdır. Çocuk sahibi olmak hakkında, sahi her kadın anne olmayı istemek zorunda mı? İnsan olmakla ilgili güzel ve bir o kadar can acıtırak konuşur. Algıda seçici bir şekilde, okuduğum zamandaki ruh halime uygun olarak hep "acı" üzerinden ilerlediğimi fark ettim. Bir farkındalık daha gelsin ve bu kitap benim için hep özel olarak kalsın o zaman. "Gerçekten de bunca derinden, bunca uzun süre acı çektim mi? İnanamayarak soruyorum bu soruyu kendime. bir kitapta okumuştum, çektiğimiz acının derinliğinin bilincine ancak, o acı bittikten sonra varırmışız ve büyük bir şaşkınlıkla nasıl dayanabildim böylesi bir cehennem azabına, dermişiz. Gerçekten de öyle olmadı; yaşam olağanüstü bir şey. Yaralarımız şaşılası bir hızla kapanabiliyor. Kapanmış yaranın izleri üstümüzde kalmasa akıttığımız kanı bile anımsayamayız. Zamanla izler bile yok oluyor. Yavaş yavaş silikleşip sonunda hiç kalmıyor. Bana da öyle olacak."

Doğmamış Çocuğa MektupOriana Fallaci · Can Yayınları · 20181,947 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.