Üzdüler dimi seni, kırdılar, canını sıktılar
Bırakıp gitmek istedin ne varsa.
'' Allah belasını versin '' dediğin anlar oldu mutlaka.
Gözyaşın aktı,
Annenin öpmeye kıyamadığı yanaklarına.
Çıkmak istemedin evden, bazen sarılıp yastığa.
Kimsede hissedemediğin sıcaklığı aradın yatağında.
Üs-tüne üstüne geldiler,
Anlamını yitirdi sevdiğin ne varsa.
Yaklaş bir şey söyleyeceğim kulağına.
'' Boş-ver aptal onlar halden anlamazlar. ''
Sen kendine iyi bak.
İyi beslen, sıkı giyin.
Çorapsız yere basma.
Gördün işte kimsen yok senden başka.
İçindeki çocuğun ellerini bırakma.
...ve sıkı sıkı sarıl inandıklarına !
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.