İtalo Calvino'nun Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu romanının incelemesini okumaya başlamak üzeresin.
Öncesinde spot ışıklarımızı bu kitaba yoğunlaştıran 
Esther. Sema ya teşekkür edelim. Kendisinin incelemesi üzerine kitabı okumaya karar vermiştim. Ama gecikti.
İtalo Calvino'yu tanımak için bekletirken kendimi, Pelin Batu'nun kütüphanesini tanıtan bir videoya denk geldim. Halbuki ben onun şehla gözleriyle ilgileniyordum. Kütüphane de nereden çıktı! Orjinal dillerinde yazılan kitapları görünce de benim normal ela gözler şaşkınlıktan açıldı. Hepsini de aslından okuyormuş. İnsanlar kaç dil biliyor, bir de sana bak diye kendime kızarken, en sevdiği yazarlardan bir tanesinin İtalo Calvino olduğunu söyledi.
Artık zamanının geldiğini düşünerek başladım Calvino'ya. Ben mi başladım Calvino mu orası karışık. Çünkü o ne samimi bir başlangıçtı. ONEO reklamlarındaki gibi o ne özgüvendi o! "İşte artık kitabın ilk sayfalarına gömülmeye hazırsın. Yazarın benzersiz tarzıyla buluşmak için ilk adımını atıyorsun." gibi bir cümle durumu açıklıyordur heralde.
Daha önce hiçbir kitapta böyle bir başlangıç görmedim. Siz de görmemişsinizdir. Efsane bir başlangıcı vardı kitabın.
Girişi yaptıktan sonra aslında bunun tek bir kitap olmadığını kitap içinde kitap olduğunu hatta kitaplar olduğunu göreceksiniz. Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu gibi enteresan isimleri olan ve hep yarım kalmış hikayeler ve hikayeler hep birbiriyle bağlantılı. Aralarındaki bağı kurmak bir oyun gibi. Yazar bizimle kitap boyunca oyun oynuyor, yarıda kalmışlığı siz tamamlayın dercesine.
Her öyküyü sanki farklı bir yazar yazmış gibi tarzları birbirinden tamamen farklı. Postmodern olarak yazılmış bir kitap zaten. Metinlerarası geçişler söz konusu kendi hikayeleri arasında. Başlangıçta anlaması zor bir kitap. O yüzden Calvino uyarmıştı: "Rahatla. Toparlan. Zihnindeki bütün düşünceleri kov gitsin. Seni çevreleyen dünya bırak belirsizlik içinde yok oluversin. Kapıyı kapasan iyi olur; öte yanda mutlaka çalışmakta olan bir televizyon vardır. Hemen seslen ötekilere: "Hayır, televizyon seyretmek istemiyorum!" Sesini yükseltmezsen duymazlar seni. "Kitap okuyorum, rahatsız edilmek istemiyorum!" O gürültü arasında seni işitmemiş olabilirler, daha yüksek sesle söyle, bağır hatta: "Ben İtalo Calvino'nun yeni romanını okumaya başlıyorum!" Bunu söylemek istemiyorsan, seni huzur içinde bırakmalarını umut edelim."
Sanki bizim evlerimizi gözetliyormuş da yazmış gibi değil mi?
Ben de Calvino'nun tavsiyesine uyarak yan tarafta yüksek sesle Hint dizisi seyreden babaannemi uyardım. Fayda etmedi tabi. Huzur içinde de bırakmadı. Ben de daha çok geceleri okudum. Geceler hayırlı, geceler sessiz, geceler huzurlu.
Nev'i şahsına münhasır bir roman okumak isterseniz istikametiniz "İtalo Calvino", adresiniz "Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu" olsun.
·
167 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Rica ederim efendim ancak ille de kendi göz renginin ela oluşunun havasını ataraktan bir incelemeyi devam ettirip( burası beni mutlu etmedi:)) sonunda anlaşılabilmiş olması kitabın ( umarım anladın):) mutlu etti:)
Anladım o saçma başlıkların sebebini :) Senin gözler klasik kahverengiyse normaldir tabi mutlu olmaman :)
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.