Yazarın Dresden tecrübesini arka plana aldığı, bol sembolizm içeren, toplumsal olguları hemen her bölümünde ele alan ilk baskısını 1963’te soğuk savaşın sıcak günlerinde yapmış bir kitap. Bilimin, siyasetin, dinin insan hayatına nasıl müdahalelerde bulunduğunu, insani duyarlılığını yitiren her bireyin toplumun altını oymakta olduğunu pesimist akışlı bir kitap. Dresden tecrübesinden çıkıp nükleer savaşın gölgesinde Vietnam Savaşı’nın ortasında yaşarken nasıl olumlu bir kitap yazılabilirdi. 20. yüzyılın ortasını geçerken, bilimsel gelişmenin insanlığın nirvanası olduğu naifliğini ironi ile ele alan bir eser Kedi Beşiği. İnsana dokunmayan bilim, insana dokunmayan siyaset, insana dokunmayan din yıkım üretir. “Herkese yetecek sevgi var bu dünyada, biraz aramak yeter.” Bu da insanlığın geleceği adına bir umut varsa onun ifadesi. Ve yine her şeye rağmen sonunda umuda dair bir cümle ederek bitirmeyi ihmal etmiyor Kurt Vonnegut: “insanın boyu, düşünüp umut edebildiği kadar!” karakugublog.wordpress.com/2018/03/01/kedi...

Kedi BeşiğiKurt Vonnegut · April Yayıncılık · 20161,187 okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.