Derin mekân tasvirleriyle baş döndürdüğü kesin. Kitabın yarısını geçeli 10-15 sayfa olmuştu. Esmeralda'nın rahibenin kızı olduğunu, Quasimodo'nun da Esmeralda kaçırıldığında, yerine, rahibeye bırakılan çirkin bebek olduğunu anladım ve kitap daha akıcı olmaya başladı. Şu da kesin ki, yabancı özel isimlerin kalabalığına rağmen, gayet iyi bir şekilde çevirilmiş bu kitap. Orta çağ avrupası ve kilisesini net bir şekilde ortaya koymuş. Bilimin, dinin(kilisenin) tekelinde olduğu, simyanın büyücülük ilan edildiğini(yine kilisenin etkisiyle) anlıyor insan. Platonik ve zannımca sersem aşkı Esmeralda'nın hayatına mal oluyor. Başdiyakoz ölüyor(Quasimodo tarafından). Quasimodo ise ölü aşkı Esmeralda'nın koynunda can veriyor. Okuyun derim.
