Kitabı pek beğendiğimi söyleyemem. Kalemi için kötü bir şey söylemem kesinlikle. Çok akıcıydı; ayrıca betimlemeleri de tam olması gerektiği gibiydi. Okurken karakterler birebir karşımda gibi oldum hatta. Hani elimi uzatsam tutabilecek gibi somuttu yani. Ama... Kocaman bir 'Ama' var, yazarın diğer kitaplarına biraz önyargı ile yaklaşmama neden olan. Öncelikle diyalogların yarısından fazlasını sevmedim. Tamam, komik olan, hoşuma gidenler vardı. Ancak, çok fazla 'rahat' olarak tanımlayabileceğim konuşmalar vardı. Zafer ve Zeynep'in bu türdeki diyaloglarını hiç sevmedim. (Ki kitap çoğunlukla öyle konuşmalarla doluydu.)
Birkaç bölüm hariç diğer bütün bölümlerin 'Genç adam' diye başlaması ise bir yerden sonra baya baya sıktı beni. Hatta yazar cümle tekrarlarına da çok gitmiş. Benzer cümleleri kitap boyunca 5 ya da 10 bölümde bir okudum. Bir de en önemlisi; ben kitaptaki aşkı hissedemedim.