Eddie ve Susannah’ın Roland ile olan yol arkadaşlığı boyunca heyecandan parmaklarımı kemirmişimdir herhalde. Susannah’ın gidip gelen aklı yüzünden ekibimizin başına açtığı dertler, upuzun bir sahil boyunca karşılaşılan kapılar ve olağanüstü bir macera… King’in Roland’ı parmaksız hale koyduğu anda öfkelenmiştim (king buna benzer şeyleri bir çok eserinde acımasızca yapıyor) ama kitap bittiğinde öfkem duruldu. Onun yerine mutluluk ve merak hissi oluştu bende.
Üç’ün çekilişi, serinin ilk kitabından da iyidir, tavsiye edilir.