Distopik kurgular oldum olası çok hoşuma gitmiştir. Tabi bunda Ayn Rand ve George Orwell'ın katkısı çok büyük. Yine bir distopyayla karşılaşmak beni heyecanlandırdı. Okuduğum mekanda bulunduğum duygusal git geller ne kadar izin verirse okumaya devam edeceğim. Kitabın başındaki bir sufi atasözü ile sizlere veda edip kitabıma dönüyorum. " Çölde,taş yemek yasak diye emreden bir levha yoktur." -------- Bu distopik hikayeyi çok beğendim diyerek başlamak istiyorum. Günümüzde geçen ama aklın alamayacağı bir yaşam öyküsü. Bir anda kadınların ellerinden tüm hakları alınıyor ve erkek egomanyasına teslim oluyorlar. Bekar ya da dul kadınların arasından doğum için uygun olanlar özel okullarda eğitim alıp çocukları olmayan üst rütbeli ailelere damızlık olarak veriliyorlar. Çünkü çocuk doğumları bir virüs,beslenme bozukluğu ve kürtajlar yüzünden nerdeyse bitmiş durumda. Çocuk doğduktan sonra çocuk aileye verilip bu sefer başka aileye gönderiliyorlar. Kitabı,ismini asla öğrenemeyeceğimiz evin erkeğinin ismi ile hitap edilen bir kadının ağzından okuyoruz (Fredin ki ya da Glenin ki gibi)ve sonuna kadar öyle devam ediyor taaa ki (hayır Spoiler vermeyeceğim ) daha sonra kitabın sonunda o zamanın 150 yıl sonrasına gidiyoruz ve çok fazla olmasa da gerçeklerin birazını da orada öğreniyoruz (yine Spoiler vermedim benim gözümü sevin ) Tabi ki ben sonra neler olduğunu yine yazarın dilinden okumak isterdim ama bu mümkün değildi malesef. Bana soracak olursanız eğer distopik hikayeleri seviyorsanız bu kitabı muhakkak okuyun derim. Şunu da söylemeden bitirmek istemiyorum uzun zaman basılmayan bu kitap Doğan Kitap aracılığıyla yeniden basıldı. Çeviri çok güzeldi hatta çevirmen notlarını çok beğendim. Sadece kapak olmamıştı diğer ülkelerdeki kapaklarına ve kitabın içeriğine baksalardı biraz daha güzel bir kapak tasarlayabilirlerdi diye düşünüyorum. Sevgiler.

Damızlık Kızın ÖyküsüMargaret Atwood · Doğan Kitap · 201911,1bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Taner Şen