Ömrümüz boyunca sahip olmak istediklerimiz her zaman hedeflerimiz olmuştur ve bu uğurda çabalayarak yaşamışızdır.peki ya bu anlamda hedefsiz doğmuşsak doymuş bir şekilde?bu şansmıdır şanssızlık mı?dedirtip anlattı zweıg...ben her zaman bunun bir şans olduğunu düşünsem de kitapta ki amaçsız adamı görünce dünyada ki şansımı bir kez daha farkettim.her şeye sahip olmak(veya sahip olduğunu sanmak)heyecansız duygusuz amaçsız kalmak.daha acı bir durum yoktur herhalde nefes aldıkça..
