50 sayfalık hikayeden 50 sayfalık önsöz/sonsöz yazdıracak bir kitap! Bir saat ayrılıp, bir zamanlık katık olabilir düşünce hayatınıza. Etkileyici bir mottosu var. 'I would prefer not to'
Jean-Jacques Rousseau'nun özgürlük tanımı hepimizin üstünde hemfikir olduğudur sanırım: İnsanın özgürlüğü; istediği her şeyi yapabilmesinde değil, istemediği hiçbir şeyi yapmak zorunda olmamasındadır. Peki yapmak istemediğimiz hiçbir şeyi yapmıyor muyuz? İşte, okulda, evde kısacası mecburi hizmetlerimizi sürdürdüğümüz yerlerde özgür değiliz hiçbir zaman. 
Ramazan Kudat un bu incelemesi zaten hislerime tercüman olmuştu zamanında. #27367868 Mecburiyetleri olduğu gibi kabul edip uygulamak da 'düzgün' ve 'sistemin devamını sağlayan' yetişkin olmanın önemli bir şartı.
Bartebly 'Yapmamayı tercih eden' bir katip. Belki bir pasif direnişçi, belki sistemdeki bozuk bir çark. Geçmişini bilmediğimiz, meraklandıran, bende ilk başta bir 'Raif Efendi', bir 'Meursault' çağrışımı yapan, daha sonra büsbütün özgünlüğünü gösteren bir hayali kahraman.
Anlatıcı, tanımaya çalışıyor, şefkatle yaklaşmaya ve saygı duymaya çalışıyor olmuyor. Diyor ki: "Ciddi bir insanı, pasif direniş kadar çileden çıkaran başka bir şey yoktur. Bu direnmeyle karşılaşan kişi insanlıktan uzak değilse, direnen ise pasifliğinde zararsızsa, ilki, en iyi zamanda tüm yardımseverliğiyle elinden geleni yapacak, hayal gücünü kullanarak aklıyla çözmesi olanaksız olanı anlamaya çalışacaktı.'' Anlamaya çalışıyor, Edwards'ın İrade Üzerine Görüşleri ile Priestly'nin Mecburiyet Üzerine Görüşleri'ni okuyor işaret ediyor bize, birikiminizi artırın da daha nitelikli yorumlayın diyor adeta.
Yine Rousseau diyor ki: "Yazar ele aldığı nesnenin en yetkin imgesini verme amacını gütse bile, hiçbir zaman herşey anlatmaz, söylediği şeylerden daha fazlasını bilir hep." Herşeyi anlatmayı bırak herşeyi bize bırakmış Melville bence. Sonunu bile anlatıcının kendi kendini ikna etmesi için varsayımlara dayandırmış, Palto'nun sonunu çağrıştırdı bana.
··
208 görüntüleme
Raif Efendi ve Meursault’un babası gibi Bartleby. Onlardan daha ileri bir hissizliğe ve sessizliğe sahip. Bu kadar pasif insan mı olur yahu, diye düşünmeden edemiyor insan; ama oluyor demek ki... Eline sağlık :)
Jean-Jacques Rousseau'nun adı geçen bir inceleme içinde benim de adımın geçmesi ne kadar güzel. Demk ki okuduğum ve sevdiğim yazarları yazarken iyi bir şekilde yansıtabiliyorum sizlere. Çok mutlu oldum sayende Nesrin abla teşekkürler güzel yazında bana da yer verdiğin için ^_^
Ben teşekkür ederim gelip okuduğun için. Senin mailin de gelmiş ona da bakacağım :)
Şimdi şöyle bir göz gezdirdim incelemelere ve herkes üzerinde bir etki bırakması mutlu etti beni. Yalnız değilmişim. Kitabın değişik bir aurası var insanı içine çeken. Şu Amerikan filmlerinden aşina olduğumuz Wall Street finans merkezi bile sempatik geldi bana. :)
Bence o binayı ve çevresini tasvir ederken sevmememiz için uğraşmış nasıl sevebildiniz :) Okudum bitti denilecek bir kitap değil, hatta Zizek kıyafetinde bile kullanmış cümleyi görmüşsünüzdür belki. Teşekkürler yorumunuz için.
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.