Kitap yorumlarının etkisiyle başladım ve başlarken korkuyordum. Fantastik tür benim için halen ilginçliğini korurken üstüne birde ejderhalar eklendi. Ama doğruyu söylemek gerekirse en çok ejderhalı kısımları sevdim. Yüzümden gülücük eksik olmadı o satırları okurken. İçinde ara ara ortaya çıkan bir gizem var, ha şimdi ha sonra açığa çıkacak derken kitap yarılandı. Karakterlerin olgunlaşmamış hallerini sevemiyorum. Kitabın içeriğine ne kadar yetişkin öğeler eklenirse eklensin bu durumu değiştirememiş bir anlatım var. Tam her şeyi gözümde canlandıracak kıvama geliyorum derken sonrasında kendimi boşlukta buluyorum. Kitap dilinin akıcılığına diyecek sözüm yok ama yaşattığı bu yarım bırakma hissini de sevemedim. Savaş sahneleri oldukça kanlı ve vahşiceydi. Savaşı da yaşamış kadar oldum. Kraliçe Annwyl-Fearghus (Efendi Ejderha) aşkı eğlenceliydi. Vee hikayenin en can alıcı kısmı Prenses Rhiannon- Bercelak'tan sonra başladı. "Ben bu seriye daha fazla devam edemem." derken her şey tersine döndü. Esas hikaye bundan sonra başlıyormuş gibi hissettim. Annwyl ve Fearghus çok yavan kalmış, hiç bana hitap etmemişti. Kitabı yarım bırakma isteğiyle dolup taşarken bu ikisi sayesinde bir çırpıda akıp geçti o kadar sayfa.

Ejderin AşkıG. A. Aiken · Ephesus Yayınları · 2013488 okunma

·

63 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

springmomentum