Yine, her zamanki güzelliğiyle dolu dolu olan bir Coben eserini daha bitirmiş bulunmaktayım. Hayatta herkesin kendi tarzına göre mutlaka sevdiği bir yazar vardır. Benim de sevdiğim yazarlardan biri de Harlan Coben'dir. Fakat şunu da söyleyim ki, bu yazarı sevmeyen çok az kesim çıkar. Peki sevilmesi için birkaç neden sıralar mısınız gibi bir soruya hangi cevaplar verilebilir? Öncelikle ana nedenlerinden biri eserleri sade ve eğlenceli olmasıdır. Çünkü Coben'in herhangi bir kitabını okuyan bir kişi asla sıkılmaz. Hemen kurgunun içinde bulur kendini. Peki yazarımız okuyucuya nasıl yaklaşıyor veya tam tersi okuyucu yazara, kendini nasıl bu kadar yakın hissediyor? Öncelikle girişi çok iyi yapıyor. Özellikle kurgu hemen başlıyor. Sıradan polisiye veya gerilim romanlarında olduğu gibi başta gereksiz uzatmalara girmiyor. Tabii kast ettiğim karakter tanıtımları değil. Zaten bu noktada yazarımız yine başarılı. Her karakteri tanıtırken, en güzel betimlemeyle karşımıza çıkartıyor. Myron serisindeki Win veya Esperanza gibi. Onları bir kalıba sokarken de esprinin alasını yapabiliyor ki bu espriler hemen bizleri etkisi altına alıyor. Bazen kendi kendime '' Arkadaş bu adam nereden buluyor bu cümleleri? Kimden duymuş? gibi sorular soruyorum. Tabii eserlerinde gerçek bir Amerikan kültürünü ve sosyalleşmiş argo kelimelerini öyle bir sunuyor ki hayran olmamak elde değil. Aslında ben bu yazarı kendi ülkemize yakın hissediyorum ister istemez. Bir Anadolu adamı gibi görüyorum. Eser hakkında biraz bahsedecek olursam, Marc isminde bir doktorun küçük kızı Tara kaçırılır. Kaçırılma olayı evlerinde gerçekleşir. Aynı anda karısı da öldürülür. Marc ise yaralanır. Gözlerini açtığında ise bir hastanededir. Sonrasında ise malum. Kendini bir kovalamaca içinde bulur. Bu kovalamaca ne içindir peki? Gerçeklerle yüzleşmek ve kızını kurtarmak. Evet, konu bu bakın. Ne kadar basit. Marc'ın kızı kaçırılıyor. Ve amacı onu bulmak doktor babanın. Fakat yazarımız öyle bir derinlere dalıyor ki şaşırmamak elde değil. Örneğin ben bu zamana kadar okuduğum bazı polisiye- gerilim kitaplarında katili veya suçluyu tahmin ediyordum, bazen tutturuyordum. Bunu çoğu kişi test etmiştir. Fakat Coben buna asla izin vermiyor. Kesinlikle tahmin ettiğiniz kişi çıkmıyor. Şu da değil tabii. İyi dediğim kötü, kötü dediğim iyi çıkar gibi bir düşünce yok yani. Kimin veya neyin, olumlu mu olumsuz mu olacağını bilemiyoruz. Bu da bizde çok büyük bir adrenalin yaratıyor. Son sayfalara geldiğimizde ise ana karakter tarafından yalanlar dolanlar bir bir yüzeye çıkıyor. Herkesi gerçeklerle yüzleştiriyor. Okuyucu da buna eşlik ediyor. Sonuç olarak tavsiye edilir Coben kitapları. Saygılar...

Başka Şansın YokHarlan Coben · Martı Yayınları · 2016660 okunma

·

119 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.