“Tarikatta rabıta, müridin, Allah’a vâsıl olmuş kâmil mükemmil şeyhinin ruhaniyetinden medet (manevi yardım) istemesidir. Şeyhin sûretini düşünmek müride edep ve terbiyeyi muhafaza ettirir. Müridin ondan feyz almasını sağlar. Böylece kalbin huzuru sağlanır, nuru tamamlanır. Mürid rabıtanın bereketiyle kötü ve çirkin işlerden uzaklaşır.”
Mevlânâ Halid-i Bağdâdî (k.s.)
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.