Annesiz ve babasız geçen yıllar. Aşkın olmadığı bir evlilik. Seza’yı hayata bağlayan bir oğlu bir de Atıf’ı vardı. Atıf’a duyduğu aşk gerçekti ona göre ama Atıf için belki de bir şey ifade etmiyordu. Seza aşkı için kavgalar verirken biricik oğlu rahatsızlanmaya başlamış fakat o farkına varamamıştır. Tedaviye başlansa da artık çok geçtir. Hayatında masumiyeti temsil eden oğlu vefat etmiştir. Her olayda hayatın hiçliği kafasına balyoz gibi inse de oğlunun kaybıyla bu hiçlik duygusu tescillenmiştir. Hiç elde var hiç...İyi okumalar.