‘Bir Fransız’ın gözünden Moğol tarihi ne kadar doğru anlatılmıştır’ önyargısıyla başladığım kitap çok da içime sinmedi açıkcası.
Homeric’in diline ve tarihsel tasvirlerine, diyalogların o güne ayna tutmasına diyecek söz yok.
Temuçin’in sağ kolu, en güvendiği adamı, hiçbir şeyi yokken daha çocuk yaşta tanıştığı, andası olan Borçu’nun dilinden anlatılıyor kitap.
Temuçin’den Cengiz Han’a evrilen bir süreç, dağınık halde yaşayan binlerce Moğol halkından bir imparatorluk kurulması muhteşem olsa da, Cengiz Han’ın üstün zekası, kurnazca işlenmiş stratejileri dışında kitap benim için ezici savaşlardan, kanlı ölümlerden ve tecavüzlerden ibaretti.
