Tarryn Fisher, sen nasıl mükemmel bir yazarsın öyle?! Karakterin ruh halini öyle bir psikolojik etiketle okuyucuya sunuyor ki olayların içine girmemek elde değil.
Bu şekilde etkileyeci olabilen yazar azdır, bulunca da kaybetmemek gerekir.
Issac' la yaşanacak her şeyi tetikte bekledim. O kulübe-hapishane denen yer gözümde büyüdü resmen. En iyi dediğimiz Film sahneleri bile bunun yanında sönük kalırdı.
Neler çektin be Senna, taş olsa dayanamaz çatlardı. Aşkın doğası her şeyi yener dedik ama...
Ruhumuzu hapsettiğimiz beyaz odaları yıkmak ne kadar zor, her şeyi sakladığımız odalarımızda kalmak ne kadar stabil? Çok soru, fazlasıyla merak ve korku vardı bu kitapta.
Bu yazarlık mevzusu da çok düşündürücüydü. Yazarlar neler yaşıyor, hangi ruh halleri içindeler az çok biliyordum ama bu şekilde okumak...
Unutmadan; 'böyle bir kitaba bu kapak ne alaka?' demekten kendimi alamadım!