Bir toplama kampında tam anlamıyla işkence gibi bir yaşama mecbur bırakılmış bir psikiyatristin anılarını okumaya niyet edip almıştım kitabı. Beklentimi karşılamakla kalmayıp üstüne yaşadığı zor şartlar altında kendine acıyıp hayatın eşsizliği ve bir seferliğini unutmak, dayatılan güçlüklere bir yerden sonra kanıksayan ruh haliyle kucak açmak ya da yolun başında hayatına son vererek sistemi ‘alt etmek’ gibi yollar varken acıdan anlam çıkartıp bunu da mesleğinin literatürüne benzersiz bir yöntem olarak eklediğini görünce saygım derinleşti V. Frankl’ a. En çok da bir toplama kampında bile insanoğlunun hala mana arayışının bitmediğini ve umudun hiç mesabesine gelse bile cılız bir formda yaşamaya devam ettiğini gördüğüne dair yaptığı tespitlerini etkilenerek okumuştum. Kitabın ikinci bölümünü oluşturan ve yazar/psikiyatrın kendi geliştirdiği kavramsallaştırmayı okuyucunun ‘beni ne ilgilendirir,psikiyatr mıyım?’ demeden okumasını tavsiye ederim.

İnsanın Anlam ArayışıViktor E. Frankl · Okuyan Us Yayın · 202335,8bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mevlüt Kayabaşı