Olaylar ilk kitaptaki kadar heyecanlıydı, dışarı çıkmayı başaranlar kadar içeri girme şanssızlığında bulunanlarda oldu, Dışarısınında aslında hiçte göründüğü gibi olmadığını anladıkça herşey daha bir anlam kazanmaya başlıyor , herşey aslında bir yanılsamadan ibaret, hiç bir şey göründüğü gibi değil
Incarceron, seni avuçlarımda tutmak nasıl bir his acaba :))
Ne yazık ki yazar kitabın sonunu iyi bağlayamamış, yani bu kadar harika bir hikaye ancak bu kadar basit bir şekilde bitirilebilirdi, mutlaka üçüncü bir kitap olmalıydı, şimdilik ufukta görünmüyor ama belki yazar fikrini değiştirir kimbilir : )
İkinci kitaptada favori karakterlerim değişmedi Keiro ve Attia : )
