Finlandiyalı emniyet mensubu Kari Vaara'nin çözümlediği olaylar serisi hakkında olumlu dönütün fazla oluşu nedeni ile denemek üzere aldığım bir romandı Beyaz Helsinki. Polisiye romanlar iyi kurgulanmış ve iyi kaleme alınmış ise favori tarzlarım arasındadır. Ama ne yazık ki James Thompson'ın bu romanında hayal kırıklığına uğradım. Evet cinayet vardı, hatta fazlasıyla. Enrtikalar da boldu. Fakat işin esaslı boyutu Finlandiya politikası ve dünya görüşü üzerinde dönüyordu. Bu açıdan oldukça bilgilendiğimi söylemek isterim. Finlandiya'nın yazım alanında konu başı olması bakımından pek de popüler olduğu söylenemez. Ve ülke hakkında genel kültür kapsamında yer alacak bilgiler dışında çok bilgi sahibi değildim şahsen. Diyeceğim o ki romanı polisiye romanlar sınıfında kesinlikle değerlendiremeyeceğim. Yazarın yazım tarzı da oldukça enteresandı. Evet bir akıcılık söz konusuydu ama -nasıl tarif edeyim- daha çok masal vari bir anlatımdan kaynaklı bir akıcılıktan söz edebilirim. Duygudan yoksun bir anlatımdı. En basitinden insanların vahşi şekilde katledilişi sanki evden toplu taşımla rutin şekilde işe yapılan seyahatler vari dile getirilmişti. Daha önceki yorumlarımda da şahsi bir görüşümü dile getirmiştim: bir nedenden yazım alanını belli ülkelerin yazarları/eserleri kapladığından olsa gerek o ülkelerin kültürlerine ve yazım tarzlarına bir aşinalık kazanmışız. farklı ülkelerden kültürleri de barındıran romanlarda bir yabancılık hissi yaşıyoruz. Benim için en çok Avrupa ülkelerinden isimlerde ve romanlarında bu his ortaya çıkıyor. O ülkeye kültüre karşı öğrencilikle yabancılık hissi çarpışıyor ve kazananı yazarın kurgu becerisi belirliyor... Bu romanda kazanan öğrencilik oldu diyerek yorumumu noktalıyorum.

Beyaz HelsinkiJames Thompson · Ephesus Yayınları · 201356 okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Librarian