Bir adı olmalı insanın önce, sonra bir sanı ve kâinatta bir hacmi? Tüm bunlar bir kimlik kâğıdı ile değil çevrene verdiğin fayda ile sağlanır. Olaya tasavvufla bakarsak da evet hepimiz bir hiçiz, gölgesiziz. Kitabı tamı tamına yirmi bir günde bitirdim. Gerek işlerin yoğunluğu ve gerekse benim iştahsızlığım sebep oldu bu duruma. Bunun için kitaptan özür dilerim. Yazarın dili ağır mı ağır? Bir o kadar akıcı ve sürükleyici. Olay ise tamamen sizi içine çekip hapsediyor. Merakla devamlılığını sürdürüp duruyorsunuz. Konu ise bin bir yüzlü insanların, bin bir yüzünün de farklı zamanlarda ele alınmasından oluşuyor. İletişimsizlik, bireyler arası kopukluk ve cehalet ise bunları ardı arkasına takip ediyor. Suçlu ve suçluyu ayırt edemeyerek her ikisini de mahkûm edip, çözümü bu şekilde bulup vicdanımızı rahatlatıyoruz. Tecavüz ya da adı her ne halt ise, hiçbir haklı sebebi olmayan insanı özgürlüğünden mahrum kılma eylemi asla meşru değildir. Lakin görüyoruz ki yazarımız okuruna kanayan yaramız olan bir durumu farklı bir mizah ile anlatıyor. Hadi anlarım tecavüz edenin hakkı, kanı helaldir. Ya tecavüze uğrayan. Ona yüz çevirmek, onu bir yere hapsetmek, farklı gözlerle bakıp zan altında bırakmakta neyin nesidir. Mağdur olan kişiye daha da sarılıp, yaralarını sarmak doğru olan değil midir? Dünya da bu düzensizlikler var oldukça. Kızlarımız, oğlanlarımız hatta mutfaktaki damacanalarımız hepsi bir tecavüz mağdur adayıdır. Herkesin elini vicdanına koyup, bizzat kendi yaşamışçasına bu yanlışa dur demeyi insanlık görevi saymalı ve elinden gelen bütün her şeyi yapmalıdır. “MAĞDURLARIMIZ SUÇLU DEĞİLDİR VE HİÇBİR CEZAYI HAK ETMEYENLERDİR.” Ayrıca bulundukları toplumdan bir hayat alacaklılardır. Çok manidar bir güne manidar bir romanı manidar bir şehirde ve manidar bir tarihte noktaladım. Kitap Ankara Sincan imzalı, sekiz yaşındaki kızımız Eylül ise 22 Haziran Ankara Polatlı’da kaybolmuştur. Otopsisinde “cinsel istismara” uğradığı yazmaktadır. Daha cinsiyeti dahi yerine oturmamış küçük bir kıza, kız değil de kadın gözü ile bakan gözler kör olsun. Ve bu paragrafta biz insanların ayıp hanesine işlenmiş kara bir leke olarak kalsın. Eğer bir toplum isek bireyleri tek tek ele almak saçmalıktır. Eğitemiyoruz, doğru yolu gösteremiyoruz ve evlatlarımızı bir sapkın, bir cani olarak yetiştiriyoruz. Beceremiyoruz. Bu hepimizin ayıbıdır. Hepimizde bu küçük kızımıza bir hayat borçluyuz. Sevgi ile kalın.

GölgesizlerHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 202012,6bin okunma

··

89 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.