Diplomatik nezakete bakılmaksızın, Güney'e yerleşmiş binlerce ailenin nakledilmesine başlanmıştı. Az sayıda birkaç hükümet, daha hâlâ, şiddetin "açık" ya da "gizli" olduğu ülkeler diye bir ayırım yapmakta ısrar ediyordu. Oysa dünyada, ne kurtarsan kârdır yelleri esmeye başlamıştı ve ayrıntılara bakan yoktu.
Kaçışı anlamak mümkündü, ne var ki bozgunu hızlandırmıştı. Binlerce yabancının acele toplanıp havalimanlarına hücumunu gören yerli halk, normal günlük yaşamını sürdürebilir miydi? O güne kadar kısmen sakin olan pek çok ülkede taşkınlıklar meydana geldi; yabancıların yanı sıra yerli seçkin tabakası ve hatta gelecekten korkan orta halliler de göçe başladı.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.