Büşra Şahin yorumladı.
İnsan her şeye alışıyor.
Sayfa 23 - Can Yayınları - 1. Basım - 2018Kitabı okudu
··
154 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
İnsan her şeye alışır diyorlar ya öyle değil aslında, başka çaren olmadığı için katlanıyorsun ama alışmıyorsun.
Ahmet Ümit
Alışkanlıkların hepsi kötüdür. Hepsinin yokluğu kişiye acı verir. O sebeple ne yapıyorsa kişi, hakkıyla, manasını vererek yapmalı.
olumlu şeylere alışmasını ısrarla vurguluyorum. 
lisân–ı hâl un da dediği gibi; bu , daha kötü..
Yokluk veya açlık veya acı çeken insanin yüreği yufka olur, merhameti engin olur... Ama varlığın içinde yüzen, hiç aç kalmayan insan merhametten nasibini almış mıdır? Ve her kötülüğe namzet biri sayılmaz mı?
Kişinin maddi durumu manevi durumunu etkileyeceğini hiç sanmıyorum. Vicdan, merhamet ya da türevleri kesinlikle kişinin varlığı ile alakalı değildir. Aksine kişi varlık içinde dahi yokluk çekebilir. Asıl önemli olan iç huzurunu tatmin edebilmesidir. Eğer ki kişi bunu layıkı ile becerebiliyorsa banka hesabındaki paranın hiçbir önemi yoktur.
9 sonraki yanıtı göster
Yalnızlığa ve sevgisizliğe...
"İnsan herşeye alışıyor" cümlesi aslında alışkanlıklardan değil de herhangi bir durum için bir mahkumiyet belirtilmiş
Varlığa ve tokluğa... (Bence en kötüsü)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.