Diziyi izledigimde mizahın hüzünden daha çok oldugunu görmüştüm kitabıda aynı şekilde bekliyordum ama tam tersi çıktı kitapta hüzün ön plandaydı.
Gülünç olan yerler az olsada olan yerlerde haykırarak güldüm :D
En çokta İsmail abinin genlerindeki büyük büyük dedesinin bıdık prensle (küçük prens ) dialogu hoşuma gitti.
Kitap dizisi kadar harika olmuş.
