Bu kitabı bitireli birkaç gün oluyor ve yeni yeni alıntılarını paylaşıyorum. Alıntılanacak çok etkileyici ve kalbe değen çok güzel sözler var. Evvelden şunu yazayım; Pîrî Geylanî için yazılan şiirler var. Ona karşı duyulan sevgilerini dile getirmişlerdir. Onlardan ikisi, Derviş Yûnus ve Eşrefoğlu Rûmi’dir. Beyitler ise şöyle:
Seyyâh olup şu âlemi arasan/Abdülkadir gibi bir er bulunmaz. Yûnus Emre
“Arısının balıyım bahçesinin gülüyüm/Çayırının bülbülüyüm yâ şeyh Abdülkadir!” Eşrefoğlu Rûmi
Ona karşı duyulan hayranlık böyle terennüm edilmiştir. Kitaba gelecek olursak, manevi yolun mensuplarına yazılmış on beş mektuptan oluşuyor ve bu on beş mektupta, ‘Allah’ın veli kulu nasıl olunur, sevgili kulu nasıl olunura dair, kalbî hayatımızın gidişatına dair’ ayetlerle ipuçları verildi. Soluksuz okudum ve hâlâ arada açıp altı çizili cümleleri okuyorum.