Kitabın genel iddiası kitle halindeyken insanların ünvanlarının veya zeka seviyelerinin hiçbir öneminin kalmadığını ve bir grup bilim adamının bir mecliste aldığı karar ile bir grup duvarcının aldığı kararın hiçbir farkı olmadığını söylüyor ve kitap boyunca bu iddialarını tarihsel olaylarla desteklemeye çalışıyor yazar. Robespierre i alkışlayan aynı kitlenin devrimden sonra asılmasını izleyen aynı kitle olmasının aslında aynı kitle olmadığını anlatmaya çalışıyor ve kilit formülün iddia,tekrar,telkin ve sirayet olduğunu söylüyor. Napolyon " Biricik ciddi söz sanatı tekrardır" diyor.
