İlk sesini unutursun ya insanın, sonra kokusu silinir yavaş yavaş.. Bir an utanırsın kendinden unutabildiğin için. Sonra yüzünün detayları kaybolmaya başlayınca hafızandan, dehşete düşersin. Anıları kurcalamaya gidersin. Unutmaya karşı direnirsin çocuk gibi.. Bir gün kabulleneceğini bile bile...