HUZUR Soru : Huzur bu kitabın neresinde ? Cevap : Hiçbir yerinde değil. Doğu ile Batı arasında, kalp ile akıl arasında,siyah ile beyaz arasında, türlü zıtlıklar arasında dünyanın bütün yükünü üzerine almaya çalışan Mümtaz’ın hikayesi, aslında Tanpınar’ın ta kendisi bir bakıma. Mümtaz : Hayat aşığı, İstanbul aşığı , sanat aşığı, nihayet Nuran aşığı.. Ey Mümtaz, bilmez misin ki senin gibi adamlar hep yalnızdır. Nerede olursa olsun, ruhu hep başka yerlerde gezinmektedir. Hayat seni yormadı mı söylesene mahçup delikanlı? İstanbul seni kollarına mı aldı yalandan ? Sanatı keşfetmek sana mı kaldı bunca sanatçı dururken? Peki ya Nuran, senin hayalperest gönlünün kölesi miydi yani? Ey Nuran, bilip de bilmemezlikten geldiğin çıkmazlarına Mümtaz’ı da eklemesen olmaz mıydı? Eski kocan sende nasıl bir iz bıraktı ve annelik güdülerinle bağlandığın evladın, madem hayatın anlamıydı çocuğun o halde ne diye kendini yirmi yaşında bir genç kız gibi hissetmekte direttin bu kadar? Niye garanticilik yolunu tuttun sonra pek çok hemcinsin gibi? Ey İhsan, değerli büyüğümüz sayın abimiz, size ne söylesek az gelir, sizi ancak övebiliriz lakin ihtiyacınız yok, değerli katkılarınız için teşekkür ederiz. Ey Suat, hain misin sen kötü adam? Kötü müsün sen sahiden? Senin de canın yok muydu vardı elbette. Seni de istenmeyen adamlar mezarlığına gömdüler, herkes masummuş demek ki bir tek suçlu sendin öyle ya.. Bir tatlı Huzur almak için okuyalım mı dediniz bu kitabı? Nerede efendim,azizim,mirim o eski Huzur?Seni senden ayıran toplumda sen hangi Huzur için çırpınıyorsun, hangi beyhude telaşla? Mümtaz Bey, pek kıymetli meşguliyetlerinizin anlamını yitirdiği bir gün Nuran elinizden tutacak ve bir daha bırakmayacak zannettiniz öyle mi? Böylece hayatın anlamını yeniden keşfedecektiniz? Ah kuzum ne büyük yanılgı, üstelik ne kadar da hazırcılık bu böyle. Siz hangi hakiki derdin sancısını çektiniz de keyfini sürebileceğiniz vehmine kapıldınız böyle namütanahi gel-git haleti ruhiyenizle? Nuran Hanım, güzellikten aldığınız nasibi ne diye pek çok kadın gibi silaha çevirdiniz? En azından Mümtaz kurtulsaydı bu adres sormayan kurşunlardan olmaz mıydı? Yüksek zevk sahibi yüce hanımefendi, her inceliği kendinde toplayan vazgeçilmez kadın. Kaç Mümtaz daha erimeliydi ki bu ateşin karşısında, sizin ruhunuz tatmin olsundu? Huzur mu dediniz? Huzur bu topraklara uğramayalı çok oluyor, belki biraz herkes çocukken, bu Huzur masalından etkileniyor hepsi bu işte. Sonrası hayatın acı tokatları diyorum ama kime diyorum, ben demiyorum ki Mümtaz işte o haykırıyor ama dinletemiyor hem de seneler öncesinden gelen bir seslenişle, yüzyılların arayışını sinesinde taşıyor da bir kişi merak etmiyor bu adam ne diyor diye.. Kişisel bir menfaatin adı mıdır yoksa Huzur? Herkes kendi küçük çıkarlarıyla mutluluk oyunları mı oynar, benlikler serilir de ortaya bir bir, utanmaz mı insan yani, sadece bir insanım diyemediği için? Mazi kalbinde yara olanlar için Huzur, baştan kaybedilmiş bir savaşta teslim olmak mıdır? Yenilmeyi kutsamak mıdır? Herkesin kazandığı yerde kaybeden olmak mıdır hem de memnuniyetle? Huzur, huzursuz,huzursuzluk,huzursuzluğumuz...

HuzurAhmet Hamdi Tanpınar · Dergah Yayınları · 201916,3bin okunma

··

787 görüntüleme

Hercaiokumalar /Ayşe

@hercaiokumalar ·

29 Ağustos 2018 23:55

Öncelikle Huzur'a inceleme yazarak bu özel kitaba dikkat çektiğiniz için teşekkürler. Huzur için Berna Moran "Huzursuzluğun romanı" ifadesini kullanır ki çok yerinde bir tespittir. Roman kahramanlarının neredeyse tamamına yakını huzursuzdur. Hatta romandaki tek huzurlu ve dingin karakter Macide'dir onun da aklî melekesi tam anlamıyla yerinde değildir. Sanki Tanpınar "akıllıysan huzur yok, huzursuzluk kaçınılmaz" der gibidir. Yazınızda katılmadığım hususlar var onları ifade etmek isterim: Nuran ve Mümtaz arasındaki tek engel Nuran'ın dul ya da çocuklu olması degidlir, yaş farkı da degildir. Nuran güzelliğini silah olarak kullanan bir kadın hiç değildir. Zaten Nuran ve Mümtaz arasında kurulan bağ öyle kolay kolay her faniye nasip olacak bir bağ da değildir. Elbette gönlümüz devam etmelerinden yanadır ama roman gerçeği anlatır / anlatmalıdir aksi masal olurdu...

Osman Y.

@osmany ·

30 Ağustos 2018 00:14

Teşekkür ederim yorum için, bu kitabı ne kadar değerli bulduğunuzu biliyorum ki hak ediyor bu değeri zaten. Açıkçası ben biraz böyle okudum, belki erkek bakış açısıyla da değerlendirmiş olabilirim, Mümtaz karakterini de çok yakın buldum kendime ve önemsedim. Buradaki ayrılığın sebebi neydi peki size göre? Suat karakteri sebep oldu derseniz buna katılmam mümkün değil çünkü bu çok sıradan bir bahane olur, daha kökten bir sebep olmalı diye düşünüyorum, belki de sıradan yani, kökü mazide olan sadeliğin gücü gibi bir sebep, yani yazıda kastettiğim anneliğin ağır basması, kadınlığın ağır basması gibi, en sıradan(insanız yani nihayet)ve en doğal insanlık hali.. Suat diyecek olursanız da katılmasam da saygılıyım, değilse neydi temel sebep?

3 sonraki yanıtı göster

Nesrin A.

@LaLiseuse ·

29 Ağustos 2018 18:43

O kadar Nuran'a yüklenmişsiniz ki, bu romanı daha iyi sindirebilseydim müdafaa yazısı yazardım şimdi, öyle içerledim :) Elinize sağlık, güzel inceleme.

Osman Y.

@osmany ·

29 Ağustos 2018 19:09

Çok teşekkür ederim :) 6 ay oldu yaklaşık kitabı okuyalı, bir türlü yazamadım inceleme bilemedim nasıl yazsam çünkü çok kapsamlı detaylı ve zor anlaşılabilecek bir kitap. Nasıl dolmuşsam artık Nuran'dan çıktı acısı :) Aslında Nuran da haklı kendince gerekçelerle. Elimden geldiğince yazdım ama pek olmadı gibi biraz öylesine oldu, tekrar teşekkürler.

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.