Kendi Olmayan İnsana Dair Ufak Bir Hikâye
Bir papazın yanında Latince okuma yazma öğrenimi gören bir çocuk babaevine döndükten sonra hep Latince konuşur olmuş. Anadilini unutmuş sanki çocuk. Konuşurken sözleri ağzının içinde geveleyip duruyormuş. Küreğe... kürekus, kadına... kadınus diyormuş. Günün birinde babasıyla tarlaya gitmiş. Tırmığı görünce babasına sormuş bizim Latince budalası: "Sizin dilde buna ne diyorlar babacığım?" Tam o anda da, ağzı açık, havaya bakarken tırmığın ağzına basıvermiş. Babası cevap vermeye hazırlanıyormuş ki, tırmığın sapı hızla kalkmış... çocuğun alnının ortasına inivermiş. "Pis tırmık!" diye bağırmış bizimki. Elini alnına götürürken bir arşın da geri fırlamış. "Ne fena acıttı alnımı Tanrı'nın cezası!" Böyle işte! Tırmığın adını hemencecik hatırlayıvermiş yavrucak...
Sayfa 6 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları - 5. Basım - ÖnsözKitabı okudu
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.