Drizzt karakterini ve Unutulmuş Diyarları çok sevsem de, bu kitap gerçekten biraz klişeleşmiş durumdaydı. Yazar kendisi bile artık bu klişeleri fark etmiş olacak ki, Wulfgar bir yerde Drizzt'in ona "Dışardan şans gibi görünse de savaşçı o durumu kendi oluşturur." dediğini hatırladı. Artemis ile olan mücadele hikayeye büyük heyecan katıp, hikayeye felsefi bir yön bile verdi ama aksiyon bölümleri gerçekten baydı bazı yerlerde..
Ama bu kitaptan sonraki "Miras" kitabında tekrar Menzoberranzan'a dönüyorlar, Lloth ve drowlar tekrar hikayeye dönüyor, hikaye konusunda çok daha ümitliyim..
