Trainspotting' i severek okuduğum hatta filmini de çok beğendiğim için madem devamı niteliğinde bir kitap daha yazmış İrvine Welsh, ben de devam edeyim diye bir hevesle başladım. Hatta okumadan önce hatırlatma olsun diye Trainspotting filmini keyifle izledim. Aynı keyfin bu kitapta da devam etmesini istedim ama olmadı. İlk kitaptan tanıdıgımız baş karakterler beni hayal kırıklığına uğratmadı. En sevdiğim Spud yine Spuddı işte. Bu kitabın baş kahramanı bu sefer Renton değil Sick boy' du bence onun üzerinden gidiyor gibi geldi bana genelde.
Yeraltı edebiyatı okurum hem de severek okurum ama bu kitaptaki pornografi, küfürler, sürekli bir kenar mahalle argosunun hiç ara vermeden devam ediyor oluşu beni yordu. Hevesimi kırdı açıkcası. Dört beş sayfa boyunca bir porno film senaryosu okumak zorunda kaldım ve sıkıldım.
Marquis de Sade' nin kötücül bir yazımı vardır sevmediğim. Onun kötücül ruhunu hissettim bazı sayfalarda.
Benim bu rahatsızlıklarımın dışında aslında kitabın bana göre ana konusu - biraz geri planda kalmış gibi görsem de- varoşların, toplumun dışlanmış ve yoksul kısmının yozlaşması ve bunun kısır döngüye girmiş olması idi.
Keyifle okuduğum bir kitap olmadığı için tavsiye edemiyorum.
