Antoine Leiris geride bırakılanlardan biri oğlu Melvil ile.Bir gecede yalnız bırakılıp,hayatının geri kalanında eksik yaşamaya mahkum bırakılanlardan yalnızca ikisi.Melvil annesi ile sadece 17 ay birlikte kalabilmiş mesela.Leiris,Paris saldırılarından sonra bir mektup yazıyor.Bu patlamaları gerçekleştiren kişiye değil,herkese.Hala oyunda olduğunu,oğlu ile yola devam edeceğini ama bir farkındalıkla:Özgür olarak.
.
Alıntı yapmak isterdim ancak tüm kitabı buraya sığdıramayacağımı biliyorum.Antoine Leiris bir kahraman,bir aziz,bir aktivist değil.O,ay’ını kaybeden biri.Kafasındaki kelimeleri bizimle değil sayfalara döküyor biz de bir şekilde okuyoruz.