Zonguldaklı şairimiz 24 yaşında veremden dolayı hayata gözlerini yummuştur. Kendi deyimiyle;
“Allah’ın talihsiz kulu
Ben
Üsküdarlı Şükriye hanımın
Ortanca oğlu
Ve yirminci yüzyılın
Eli ayağı bağlı
Zavallı şairi
Muzaffer Tayyip Uslu
Şiirler söylemek istiyorum size
Siz sevgili insan kardeşlerime”
Bana göre Muzaffer Tayyip şiirden ziyade kendi biyografisini kaleme almıştır Şimdilik adlı eserinde sergilediği şiirlerinde. Tema olarak aldığı maddi durumu yani parasızlığı, onun yanına koyduğu harp zamanlarını ve dilinden eksik etmediği sağlık sorununu birçok şiirinde belli etmiştir. İstanbul’a âşık ama bir dönem yaşadığı Mersin’i de unutmak istemiyor Zonguldak şehrinde pençeleşirken ölüm ile. Sarı kadınlardan hoşlanıyor mesela, maviyi ve denizi seviyor. Birde bazı bazı yaşama sevincine dem vuruyor ki; sormayın gitsin. Dostluğa önem veriyor ve yine dostu olan Rüştü Onur’u çok seviyor.
Kitap içeriği; bir önsöz, 56 şiir ve gazete, dergilerde yayımlanan 5 tane yazısı bulunuyor. Şair realist düşünce anlayışı içerisindedir ve bunu şiirlerine yansıtmıştır. Öz yaşam hikâyesi buruk olduğu için ise hem hüzünlü hem de hayata sıkı sıkıya tutunmak isteyişi ise birçok sayfasında karşımıza çıkıyor.
Sözün özü; şiir anlayışıma pek yakın olmayan bir yazım türü vardı. Bazı şiirlerini sevdim, genel olarak baktığımda ise şiirlerdeki ahengi yakalayamadım. Manasız sözlerden ibaret geldi. Şiir kitabı olduğu için okunulası ve tavsiye edilesidir. Muhakkak deneyin, belki kalemi size hitap edebilir.
Sevgi ile kalın.