Tami Hoag ilk defa okuduğum bir yazar ama severek okudum. Baştan sona heyecan içinde oldum ve merak acabalar birbirini kovaladı. Tess Gerritsen ve Jane Casey’den sonra başka bir bayan polisiye yazar başlarken beklentimi çok da yüksek tutmamıştım ama iyi gitti. Yazarın diğer kitaplarına da bakacağım tabii ki.
“Onu kör ve dilsiz yaparak arzu ettiği mükemmel kadın haline getirmişti. Çok güzel. Kötülüğü gözün görmesin. Ağzın söylemesin. Kulakların duymasın. İtaatkar ol.”
Polisiye gerilim deyip geçtiğimiz Kitaplar bile bazen bir şeyleri bir kere daha düşünmenizi sağlar. Çocuklar bazen deriz ya “çocuktur geçer” geçmez her şey küçük yada büyük fark etmez çocukta iz bırakır. “Anlamamıştır” hayır aslında onlar her şeyi o kadar güzel anlıyorlar ki biz anlamıyoruz aslında onların neleri fark ettiklerini iç dünyalarında neler olup bittiğini.
Kısacası ben beğenerek okudum ve bana şu sıkıntılı bekleme sürecinde iyi yoldaşlık yaptı.
