Bir gülümsemeyle ayaküstü birbiriyle anlaşan bütün bu insanlar arasında adeta uzak bir ülkenin gelenek ve göreneklerini yaşadığı duygusunu Ewald'da uyandırıyorlar. Onlardan biri olmayı doğrusu ne çok isterdi; vakit vakit insan seli içindekilerden biri olmayı; böyle biri olduğuna da inanası geliyor. Sonunda küçük bir yaşantı, durumda bir değişiklik olmadığını gözler önüne seriyor: Kendisi bir tarafta dünya bir tarafta.
Sayfa 315Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.