Daha önce hiç Tanpınar okumamıştım. Demek ki hâlâ çok eksiğim var. Uzun zamandır bu kadar etkili ve arka planı dolu bir kitap okumadım. Yazarın hayat, zaman, ölüm, insanlar ve musiki hakkında ne kadar çok söyleyeceği söz var? Kaç ömürde biriktirmiş bunları? O biriktirip yazdığı halde biz okumamışız bile!
Tanpınar okuma listemde bulunuyordu. #36315449 etkinlik vasıtasıyla Tanpınar okumalarını öne almış ve tanışmış oldum. 
Feyza Elmalı “ya teşekkürlerimi sunuyorum. Bundan sonrasında ise “Saatleri Ayarlama Enstitüsü” ve “ Mahur Beste”yle devam edeceğim.
Huzur teknik olarak roman kategorisinde olsa bile daha çok denemeye benzetilebilir. Zira yazarın okurlarına aktarmak istediği birikimi göze batacak şekilde öne çıkıyor, bu mesajların romanın önüne geçtiği söylenebilir. Hatta ben önüne geçmesini özellikle tercih ederim. Bu açıdan bakıldığında Huzur'un hikâye yönünün çok ilgimi çektiğini söyleyemem. Aşk, dram ve ayrılış kavramları itibariyle konu iyi işlenmiş olsa da asıl mesele “Huzur” değil. Yazarın huzursuzluğa dair aktarmak istediği o kadar çok şey var ki! Roman bir aracı olmuş sadece. Bir yandan hikâye, kurgusu ve aktörleri ile devam ederken, yazar soluk soluğa bütün mesajlarını romana sığdırmaya çalışıyor gibiydi.
Yazarın hacimli bir kitaba sığdırabildiği bütün sorgulamaları ve çatışmalarını bir incelemeye sığdırmak mümkün değil. Öncelikle, 2.Dünya Harbi öncesi Türk halkının endişeli duruşu üzerinden savaş kavramı ve aktörlerinin sorgulanmasıyla başlayabiliriz.
Daha sonra “Suç ve Ceza” da olduğu gibi cinayet fikrinin sorgulanması, modern tıp, ilaç ve suni tedavi yöntemlerinin sorgulanması, insanoğlu, kürtaj ve yaşam hakkının sorgulanması. Ve özellikle Nuran’ın kendi iç dünyasında Mümtaz’la ilgili yaşadığı çatışmalar ve sorgulamalar bir romanda görmeyi en çok aradığım noktalardandı. Irsiyet ve aile kültürü gibi faktörlerin kişilerin yaşam, evlilik ve mutluluk kavramlarına etkileri çok güzel işlenmiş bir romandı.
Son bölümde İhsan’ın hastalığı anlatılırken; İnsan, eşya, değerler ve hatıralar üzerine tam usta işi bir birikim göze çarpıyordu. Bu bölüm, Tolstoy’un 
İvan İlyiç'in Ölümü nü hatırlattı. Yine yakın zamanda okumuş olduğum 
Beş Katlı Evin Altıncı Katı nda olduğu gibi “Huzur”da da tutkulu bir aşk ve aldatılma şüphesi vardı.
Ama hepsinden önemlisi yazarın kitabı musiki eşliğiyle birlikte sürüklemesiydi. Yazarın Türk musikisi ve makamlarına hâkimiyeti ve ilgisi göze çarpıyordu. Itri’den, Tamburi Cemil Bey’den ve özellikle Eyyubi Bekir Ağa’nın “Mahur Beste” sinden sıkça bahsedildiği için buraya linkini bırakmak istedim.
youtube.com/watch?v=j1L5OlX...
Kitapta okuduğum birçok noktada duraklayarak, düşünerek ve yazara saygı duyarak okumaya devam ettim. Uzun zamandır ilk defa bir kitaptan bu kadar çok alıntı paylaştım. Daha fazlası da paylaşılabilirdi. Ama en güzeli bence buydu:
#37521053
İyi kitaplara rastlamanız dileğiyle...
··
349 görüntüleme
Okumadığınız yazarları okuyarak yazacağınız incelemeleri merakla bekliyorum, yüreğinize sağlık.
Teşekkür ederim. O kadar güzel incelemeler okuyoruz ki burada. Bu yüzden haddimizi biliyoruz. Ben de elimden geldiğince payıma düşeni aktarmaya çalışıyorum.
Elinize yüreğinize sağlık Resul Bey. Yıllar önce Huzur'u okumak iştemiş ama başlayamamıştım. Kütüphanemde öylece beni bekliyor. Hep niyetimde sanırım yeni yılın ilklerinden olacak...
Benim de sırada bekliyordu, etkinlik vesile olmuş oldu. Mutlaka okuyun bence.
3 sonraki yanıtı göster
Asıl ben teşekkür ederim, aramıza katılıp bizimle okuduğunuz, bize böylesi bir inceleme okuma fırsatı verdiğiniz için. Keyifli okumalar diliyorum 🍃
Bu sitenin bu yönünü çok seviyorum zaten. İyi kitapların, iyi yazarların izinden gitmemizi sağlıyor. Kitaplarla biraz ilgisi olan birinin Tanpınar adını duymaması mümkün değil. Ama nasıl olduysa etkinlikten önce hiç okumamıştım. Farkındalık sağladığınız için teşekkür ediyorum.
1 sonraki yanıtı göster
Elinize gönlünüze sağlık ağabey, ne güzel anlattınız hatırlattınız bu güzel kitabı tekrar, huzur hariç her şey var kitapta :) Tanpınar deyince durmalı, durup bakmalı. Adeta yüzyıllardan gelip süzülüp damıtılmış bir esans gibi onun üslubu. Teşekkürler..
Teşekkür ederim Osman kardeşim. Birçok cümlede durup hayretler içinde kaldım. Yaşamış, düşünmüş ve ne güzel yazmış. 47-48 yaşlarında yazmış bu kitabı. Zaten 61 yaşında vefat etmiş. Biz daha yeni okuyoruz...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.