Yeşil kapının önüne gelince bir müddet durdum. Soluklandım. Belki yirmi adım attım bahçeden bakkala. Fakat insan kolay açamıyor bazı kapıları. Sımsıkı kapatıp
kırk kilit vuruyor üstüne. Ödü kopuyor bir ses işitmekten. Neden bu korku? Açsana şu kapıyı! Hava dolsun içeri. Bas mermer eşiğe. Seninki ahşaptan mı? Çekinme bas. Korkma gıcırdasın. Neden daha önce açmadım kapıyı diye yerinme sonra. Eşiği tanıyınca başlıyor her şey.