Beyzanur Gökduman
@BeyzanurGK
Diş Hekimi
MÜ
İstanbul
1997
233 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Kendimi hem kendim için yaşayabilecek denli güçlü ve iç zenginliğine sahip hissediyorum, hem de değil bir davranışın, en ufak bir düşüncenin bile paralayabileceği kadar dayanıksızım..
Sayfa 226Kitabı okudu
%23 (168/725)
Bir doyurgan yalnızlık geliyor aklıma yerimde duramıyorum.
Dağbaşı yalnızlığı değil su kenarı yalnızlığı değil bir şehir yalnızlığı, boşluğu, ancak istekle takılan gerdanlıklar gibi boyunda göğüste pırıl pırıl, bizi yiyen geliş gidişlere sokak gecelerine kötü aşklara karşı kuşanılmış bir yalnızlık, yeniden doğurganlığımızı hazırlayan hatırlatan kırgın belki ama gitgide bizi hem kendimize hem insanlara iteleyen bir yalnızlık.
Gerisi tembellik diyorum belki
Belki yılgınlık kabullenmişlik daha iyisini bilememeklik bir parça
Bir bilsem aşktandır bu durulma bu yalnızlık ondaki
Bir bilebilsem kimdir nerededir
Ölü müdür diri midir bir bilsem
Gider bulurum benim yalnızlığımı
Sayfa 160Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Sayfa 135Kitabı okuyor
Kim uydurdu bu haziranı bu temmuzları bu yaşamaları gizli kapaklı
Bu yulafları oğlakları bardakları bu bütün puştlukları bu şarkıları
Hiç umurumda değil yoksa yalnızlıklar, bozuk paralar, uzun boylu ayışıkları, gelip gelip giden sarhoşluklar, sabahleyin yalnız yatakta az az üşümek, hani insanın kendi kendini bulamadığı, hatırlayamadığı saatler olur ya, işte onlar.
Sayfa 125Kitabı okuyor
Aşkım da değişebilir gerçeklerim de
Pırılpırıl dalgalı bir denize karşı
Yangelmişim dizboyu sulara
Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum
Hiçbirinizle döğüşemem
Siz ne derseniz deyiniz
Benim bir gizli bir bildiğim var
Sizin alınız al inandım
Sizin morunuz mor inandım
Ben tam dünyaya göre
Ben tam kendime göre
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız
Sayfa 121Kitabı okuyor
Önce İstanbul vardı o yoktu
Sonra bir gün çıktı geldi
Bütün kapılar yerini buldu
Önce gözlüklerini çıkardı pencereye koydu
Çantasından sigara paketini çıkardı koydu
Yalnızlığını çıkardı koydu
O zaman bütün aşklar bütün bulutlar geçti aklından
Adı kimseye lazım değil
Sayfa 117Kitabı okuyor
Yapabileceğim bir şey yoktu. Zaten önünde sonunda her insanın başına gelir bu, sizi sınıflandırırlar.
Sayfa 94Kitabı okuyor
Bizler oraya, tüm dünyanın hınçla tehdit etmekte olduğu mutluluğumuzu el yordamıyla aramaya gidiyorduk. Bu arzumuzdan dolayı utanıyorduk elbette, yine de işe koyulmak gerekiyordu. Aşktan vazgeçmek, yaşamdan vazgeçmekten daha zordu.
Sayfa 87Kitabı okuyor
Toplumumuzun tüm öldürücü ikiyüzlülüklerini ışıldatan bu temel işareti, önemini iyice sindirmeden bir daha asla atlamayın: "Çulsuzun kaderine, yaşam koşullarına şefkatle eğilmek..." Sizlere sesleniyorum, insancıklar, yaşamın salakları, dövülen, haraca bağlanan, ezelden beri terleyenler, sizi uyarıyorum, bu dünyanın kodamanları sizi sevmeye başladıklarında, bilin ki sizi savaş salamına çevireceklerdir... Bu kesin bir işarettir... Asla şaşmaz.
Sayfa 83Kitabı okuyor
Savaşı ve içinde ne varsa hepsini reddediyorum... Ben savaş var diye üzülmüyorum... Ben kaderime razı olmuyorum... Ben bu konuda sızlanıp durmuyorum... Onu olduğu gibi reddediyorum, içindeki insanlarla birlikte, onlarla, onunla hiçbir alışverişim olsun istemiyorum. İsterlerse dokuz yüz doksan beş milyon kişi olsunlar ve ben tek başıma kalayım, yine de haksız olan onlar, Lola, haklı olan da benim, çünkü ne istediğini bilen bir tek ben varım: ben artık ölmek istemiyorum.
Sayfa 80Kitabı okuyor
Bize sorularını sevecenlikle sorarlardı, gelgelelim aslında tam olarak ne düşündüklerini asla bilemezdik. Hep nazik bir yüz ifadesiyle dolandırırlardı çevremizde ölüm fermanımızı.
Sayfa 77Kitabı okuyor
Sizi aklı başında sanmalarını sağlamanın en iyi yolu bayağı pişkin olmaktır. İyiden iyiye pişkinseniz mesele yok, o zaman artık hemen hemen ne yapsanız yeridir, ne isterseniz, çoğunluk sizden yanadır ve kimin deli olup kimin olmadığını karar veren de çoğunluktur.
Sayfa 76Kitabı okuyor
176 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
..bugün bir yazı yazmağa kalksam herhalde aynı şeyleri yazmam. Ama, bundan dolayı kim beni haksız bulabilir? Onları beş yıl önce yazmıştım. Beş yıl sonra da aynı şeyleri söyleyecek olduktan sonra ne diye yaşadım?
Sayfa 201Kitabı okudu
