...yaşamak bile yordu beni... Sanırım gerçekten düşünmek icin benim de kendime ait bir odaya ihtiyacım var malum daire tutmak pek mümkün degil bu şartlarda... -Cok yordun be Oğuz abi beni..!!! O kadar çok sey yaşadım ve o kadar sey yuttum ki hala kendime gelemedim... Isin garip tarafı kitabı okudugum gunlere ot dergisinin Oguz Atay'la ilgili karikatür sayfasında yazarla ilgili konunun denk gelmesi.. (Anlatıcı yazara soruyor; -Romandan bahsetseniz..? -Roman tehlikeli bir tür çünkü oyunu farketmemizi ona karşı çıkmamızı sağlar. Romanda gerçeği tüm acılığıyla yazmalı. Onu hafifletme işi kahramanlara bırakılmalı.. diyor) Bu açıklamadan cok etkilenmiştim. Romani yarıda birakmamam gerektiğini icinde kimbilir neler neler bulacağımı merak etmeye basladim... Kitabi okudukca yazarın haklılığını görmüş oldum... Evet kitapta herkesin anlayamayacağı veya anlayacağı yerler mutlaka olacaktır... önemli olan kendine ondan neleri aldığın ve neleri alman gerektiğidir.. Zaten yazarin amaci da bu degil midir..?? Hepimizin tutunamadığı tutamadığı insanlari yaşamları fark etmek... kimi zaman Turgut Özben oluruz kimi zaman Selim Işık...Bana sorarsaniz kim olursak olalim yeterki kendimiz olalım... Zaten Selim'in bütün ızdırabı kendi olamama degil miydi..? Elbette her insanin bunu yapamadığı zamanlar olmustur... İn-san olmak kendi olamama gerçeğini arama sorunuyla başı çıkma uğraşı çoğu zaman... Yeterki Farkındalık yaratmak... Empati kurmak... Duygudaşlık yaşamak... Olsun amacımız. Temennisiyle... Kitabı: Okumayi düşünenler bir an önce baslamali Yarıda birakanlar cok acil devam etmeli Okumuş olanlara diyecek sözüm yok... Nazan Bekiroglu'nun sözüyle "Iyiki kitaplar var." Diyorum

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062,1bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

asiva