Yine Tomris Uyar yine harika öyküler. Bu sefer dikkatimi çeken karakterlerin yanına iliştirdiği yazarlar oldu. Ince ince serpmis satır aralarına. Sonu belirsiz hikayeleri var. Diyor ki al bu hikayeyi nereye koymak istersen koy dercesine... ister gideni mutlu et vardığı yerde ister kalanı berbat et durduğu yerde. Yine dem vurmuş ikinci plana. Yine kahretmis hayallerde yaşamaya.
Ama hayallerde her şey yolunda, değil mi? Hep mutluyuz. Hayatımıza bir tutam gerçeklik lazım. Az da umut...
