Serinin en olaylı bir o kadar da en zayıf hikayesiydi. İlk 8 bölümü oldukça sıkıcıydı. O kısımlardan sonra asıl olaya geçer gibi oldu ama bir ara yine ilk 8 bölümdeki sıkıcılığa döndü. Son 3-4 bölüm asıl olayların geçtiği kısımlar diyebiliriz. Tally-Larken arasında geçenlerin romantizm olduğuna inanmak zor. Tally, Larken'in sesini duyduğu an "İşte kaderim" diye düşünse de karşısına basit görünümlü bir rahip çıkıyor. Ve kızımıza aniden soğuma meydana geliyor. Her ne kadar ufaktan çekim hissetse de rahip görünümlü Larken onu sürekli iğrendiriyor ve hoşlantısı sürekli bir küçümseme ve nefrete dönüşüyor. Anca gerçek kimliğini öğrenince bir anda yeniden "Kaderim" düşüncesine geri dönüyor. Açıkçası bu kısım hiç hoşuma gitmedi. Larken duyguları konusunda Tally'den azıcık daha iyiydi. Gerçi o da çoğunlukla Tally'i aptal olarak gördü ama yine de Tally'nin onun hakkında düşündüklerinden iyidir. Bir de Felicity'e bu kitapta çok değişmiş diyenler var. Fakat benim gördüğüm asıl Felicity yani 2. kitaptaki tavırları birebir aynı olan kadın vardı. Kendi kitabındaki Felicity asıl değişik olandı. Kitabı kurtaran 2 etmen vardı. Biri Birlik ve Siyah Zambaklar, öbürü de Tally'nin Larken hakkındaki şüphelerinin öylesine olmaması. Normalde bu taraz kitaplarda baş karakterin gerçeği öğrenmesi sonlara doğu gerçekleşirken Tally'nin olayı kendi çıkarımlarıyla çabucak kavraması güzeldi.

Siyah Elbisenin İtiraflarıElizabeth Boyle · Epsilon Yayınları · 201470 okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.