Bir an müsaade et, senin yanında oturayım. Elimdeki işleri sonra bitirebilirim.
Senin yüzünün görünüşünden uzakta ne durmak bilir kalbim ne de dinlenmek, ve sahili olmayan bir didinme denizinde sonu gelmeyen bir didinmeye dönüşür işim.
Bugün pencereme yaz gelmiş, fısıltıları ve mırıltılarıyla; arılar vızır vızır işliyorlar, gezgin ozanlar gibi şarkılar söyleyerek, avludaki çiçeklenen ağaçlıkta.
Şimdi sessizce, seninle yüz yüze, oturma vaktidir - yaşama adanmışlığın şarkısını söyleyerek, burada, bu öylesine suskun ve kendinden taşan aylaklığın ortasında.
Sayfa 21 - Kırmızı YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.