Hazır bu ara hızını almış bir okuma ve inceleme enerjisine sahipken Cengiz Dağcı ve "ihtiyar savaşçı " üzerine iki kelam etmeden geçmek istemedim ..
#SPOİLER
Eğer Cengiz Dağcının toprak özlemini ve ne olursa olsun o toprağa dönmek hasretini bilmiyorsanız bu roman size boş gelecektir ..
Kırım ve kırım Türkleri "tatarları" hakkında bir bilginiz yoksa ..
Sürgün kelimesinin anlamını bilmiyorsanız zaten __okumayın _
Dağcı ihtiyar bir savaşçı olarak köyüne döner .. bizde ay ışığı altında yaprakların arasından köy ışıklarına bakarız ..özlem vardır ,hasret vardır kavuşmak heyecanı vardır içimizde ..
Ama kader kuralları yazılmamış bir oyundur ki ..köy kurşuna dizilmiş ,insanlar ağaçlara asılmış ..bir yıkım senaryosu oynanmış ve bitmiştir ...
Sovyet devleti ve Kırım sürgünü yıllarında sağ kalan çocuklar ve Melek hanım ile tren vagonlarından , ölülerinizi eksilte eksilte sürgün bölgesine gönderirler sizi ..
Kitap bu sürgün bölgesinde yeniden bir hayat bulma ve 45 yıl gibi uzun bir süre sonra tekrar toprağına yüz sürebilmek hatta toprağında ölmek adına bir yaşam hikayesi barındırıyor. .
"Orada ölüleriniz bile bize lazım " denir neden ?? Çünkü siz bu toprağın gerçek sahiplerisiniz. ..
Dedelerin bu mirasını değişen sovyet toplumunda torunlar ele alır ..çünkü onlara hiç bir zaman "unutma" alternatifi sunulmaz. .. bir toprak ve vatandaşlık davası vardır .. çadırlar kurularak pankartlar asılarak bu genç nesil öz vatanına sahip çıkacaktır ..
"Sovyet vatandaşı "olduk dedikleri gün acaba iyi bir gün müydü? ..diye düşünüyorum hâlâ. . Sürgünden önce ne vatandaşıydılar ki ..bu acılara maruz kaldılar .
Politikanın ve savaşın laneti vatandaşları mı ?
Cengiz Dağcı Gurfuz doğumludur ve hikaye de burada geçer. .ne yazikki ihtiyar savaşçı gibi gurfuzda değil Londrada ölür. .son hasret yazılarını burada mutsuz yazar ,yalnız yazar,yazmaktan tükendiği anlarda bile "yansılar" yazar ..
Tek sevindirici olan yaşarken değilse bile öldükten sonra Çok sevdiği toprağı Kırım 'a Kızıltaş köyüne defnedilmesidir ..
Keşke ölmeden son bir kez daha görebilseydi ,son nefesini Londra pusunda değil de Gurzuf'un deniz kenarında alabilseydi ...
Sevgi ve saygıyla andım ..
Iyi okumalar ..