Hrant... Güvercinin hikayesini güvercin ürkekliği ile okumaya başladım ve yine aynı ruh haliyle okumayı bitirdim. Anadolu'ya, doğduğu topraklara, bu kadar sevgiyle bağlı olan bir insanın, bu sevdiği topraklardan böylesine acımasızca koparılmış olması kahredici. Koparılmasına kadar geçen sürede ise toplumumuzun Marquez'in Kırmızı Pazartesi romanındakiler gibi bu cinayetin işleneceğini bildiği halde engellemek için hiçbir şey yapmamış olması da ayrı bir utanç sebebi. Her ne kadar Hrant ile kurulan cümleler "keşke"ler ile dolu olsa da sonuçta olan oldu, ölen öldü... Bundan sonra yapılabilecek tek şey Hrant'ın ölümüyle Türk - Ermeni ilişkilerindeki barış köprüsünün kırılan basamağını onarmak ve yaşam devam ettiği sürece hep sağlam kalmasını sağlamak. Ve unutulmasın ki güvercinler şehirlerin en içlerinde dahi yaşarlar. Evet, biraz ürkekçe ama bir o kadar da özgürce!

HrantTuba Çandar · Everest Yayınları · 201098 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.