Her şey 14 Ekim 1743 günü Yüzbaşı (yani o zamanların detektifi diyebiliriz) Alvaro'nun valilikten gelen özel bir emirle bir rezalet sonucu kovulduğu görevine tekrar çağrılmasıyla başlıyor. Alvaro kendini alkole ve afyona vermiş olmasına rağmen, Rio de Janeiro'da vahşice işlenmiş cinayetlerin katilini bulabilecek tek kişi olarak görülüyordu.
Onun işe dönmesini sağlayanlar kimlerdi ve amaçları neydi? Cinayet kurbanları arasında bir bağlantı var mıydı? Seri cinayetleri işleyen bir örgüt mü yoksa tek bir kişi miydi? Roman da bu soruların cevaplarından çok daha fazla bilgiye ulaşabileceğinizden emin olabilirsiniz.
Kitapta, Cizvitler adında bir tarikatın varlığından söz ediliyor. Peki kim bu Cizvitler diye araştırma yaptığımda;
Cizvitlerin, İsa Tarikatı adıyla anılan bir Hristiyan tarikatı olduğunu öğrendim. Bu tarikat, hristiyan olmuş eski bir İspanyol askeri olan Ignacio de Loyola tarafından 1534'te kurulmuştur. Başlıca yoğunlaştıkları alanlar misyonerlik ve eğitim kurumları açmaktır. Türkiye'de "İsa'nın Askerleri" adıyla biliniyorlar. Bana Türkiye 'de de hüküm süren bir tarikatı anımsattı nedense. Tarikat üyeleri örgüte kendi tabirleriyle "Ölü Gibi İtaat" ediyorlar. Bu örgüt, sözde insanları ahlaklı olmaya davet edip gerektiğinde her türlü ahlaksızlığı yapmaktan da geri kalmıyor.
Yine kitapta, engizisyon mahkemelerinden ve bu mahkemelerin suçluları nasıl cezalandırdığından da bahsediliyor. Engizisyon kelime olarak, Latince "inquisitio" yani "soruşturma" anlamına geliyor. Bu mahkemeler Orta Çağ’da Katolik Kilisesi tarafından kurulup, deyim yerindeyse Avrupa’nın terör fırtınası haline geliyor.
Engizisyon mahkemelerinin kararlarını zamanında kralın bile değiştirme hakkının olmadığını biliyor muydunuz? Bu mahkemeler, birçok bilim adamını büyücülükle uğraştıkları, ruhlarını şeytana sattıkları gerekçesiyle acımasızca halkın önünde vahşice yakarak öldürdüler. Bunun dışında suçlanan kişilere, suçlarını itiraf edene kadar akıl almaz işkenceler yapılırdı. Bunlardan bazıları şöyledir; diri diri yakmak, mahkumu testereyle ortadan ikiye bölmek, tavana el bileklerinden asıp ayaklarına ağırlık bağlayarak kol ve bacaklarının çıkmasını sağlamak, suçlunun boğazına keten bez tıkayarak su dökmek, yırtıcı hayvanların önüne atmak ve bir gergiye kablolarla bağlayıp kablo uçlarını döndürerek vücuda batmasını sağlamak. Kulağa çok hoş geliyor değil mi? Engizisyon hakkında bu kadar bilgi yeterli sanırım. Devam edelim.
Cinayetlerin aydınlatılma sürecince geçmişte olayların nasıl vuku bulduğunun anlatıldığı kısımlarda nefesimi tutarak okudum diyebilirim. Yazarın felsefi bir dille süslediği gerilim polisiye tarzındaki bu roman, hiç tarzım olmamasına rağmen benden tam puanı aldı. Daha önce bu tarzı denememiş olanların bile bu kitabı zevkle okuyabileceğini düşünüyorum.
Yazar hakkında da sizlere bilgi vermek isterdim fakat yazar hakkında hiçbir bilgiye ulaşmak mümkün değil. Tek öğrenebildiğim kendisinin "esrarengiz" evet bu kelimeyi seviyorum kullanmasam olmazdı, anonim bir yazar olduğudur. Her ne kadar ekşi sözlükte kendisinin Türk olacağından şüphe edildiğini okuduysam da bunun asılsız bir iddia olduğunu düşünüyorum.
Kitabın sonunda yazar bizi ters köşe yapıyor. İddia ediyorum, hiç kimse böyle bir sonu aklından bile geçiremezdi.
Son olarak Alein Kentigerna oku etkinliği dahilinde beni yazarla tanıştıran ve kitabı öneren https://1000kitap.com/RaSonya'a teşekkürlerimi iletiyorum.
Keyifli okumalar..
