Bir gece Rahmi selanik kahvesinde bana sordu. Sen nesin? Harbiye talebesiyim. Başka? Bilmem. Düşün bakalım? Osmanliyim. Müslümanın. Sonunda Rahmi bana: hayır, herşeyden önce Türksün! dedi.
O vakte kadar biz yalnız köylülere Türk derdik.
Devşirme çocukları yeniçeri yapmak için ailelerinden alındıklarında yöneticiler "bunları Türklere verin baksınlar" derlermiş. Tabii burada Türk denilen şey bir millet değil köylülermiş. ( Reşad Ekrem Koçu'nun Yeniçeriler kitabında bahsedilen bir konu)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.