italo calvino’nun, ikiye bölünen vikont, ağaca tüneyen baron ve varolmayan şövalye isimli öykülerini atalarımız adı altında topladığı kitaptır. kitaba atalarımız ismini vermesinin nedeni kendi deyimi ile “çağdaş insanın atalarının soyağacını çıkarmak” içindir. calvino bu üç öyküyü 1950-1960 arasındaki 10 yıllık süreçte kaleme almıştır. ikiye bölünen vikont öyküsünde medardo’nun her şeyi ikiye bölmesinin sebebi şu eşsiz kelimelerle anlatılmıştır: “bütün olan her şey böyle ortadan bölünebilecek olsa,” dedi, kayalara dizdiği, çırpınan yarım ahtapotları okşayan dayım, “herkes körelmiş, cahil bütünlüğünden sıyrılırdı. bütünken, her şey doğal, bulanık, hava gibi saçmaydı benim için; her şeyi gördüğümü sanıyordum, oysa gördüğüm kabuktu sadece. sen de bir gün kendinin yarısı olursan, ki olmanı dilerim evladım, tam beyinlerin sıradan akıllarının ötesinde neler bulunduğunu anlarsın. kendinin, dünyanın yarısını yitirmiş olacaksın, ama kalan yarı, bin kez daha derin, daha değerli olacak. o zaman sen de, her şeyin kendin gibi bölünmesini, parçalanmasını isteyeceksin, çünkü güzellik de, bilgi de, adalet de ancak parçalara bölünmüş olanda vardır.” ağaca tüneyen baron öyküsünde şu kısacık cümle ise bir çok soru işaretine cevap verir nitelikte: “neye inanacağını bilmese de, sonuna dek kesinlikle inanmaya çalışarak iman etmeye adanmış ömrünün sonunda, ölmeden önce neye inandığını hala anlayabilmiş değildi.” varolmayan şövalye öyküsündeki şu cümle adeta hayatın kısa bir özeti: öykü yazma sanatı, yaşamdan anlayabildiğimiz hiçten, geri kalan bütün şeyleri çıkarmayı bilme sanatıdır; ama sayfa sona erdi mi yaşam yeniden başlar ve bir bakarız ki, bildiğimiz şey gerçekten koca bir hiçmiş.

AtalarımızItalo Calvino · Yapı Kredi Yayınları · 2020171 okunma

·

128 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.